Module 3: Lesdag 4: Verbinding met de overledene

Woensdag, 21 februari is het een jaar geleden dat onze Rint is overleden. Het was dan ook zeer toevallig dat het deze week in de les ging over de verbinding met de overledene.

Ik denk dat ik over dit onderwerp wel wat kan vertellen omwille van mijn eigen ervaring.

Hoe belangrijk dat wel is, die verbinding met de overledene. Door die continue verbinding blijft onze Rint voor altijd actief in ons leven. Zo blijft hij ook zelf leven, in ons. Als wij niet meer over hem zouden praten, geen herinneringen meer over hem ophalen, geen activiteiten meer doen die hem eren, zijn waarden en normen niet verder zetten dan pas is hij echt dood.

Tijdens de les bedacht ik me dikwijls dat we dat gelukkig wel aan het doen zijn. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet over hem praat, dat ik nadenk of hij iets wel goed zou vinden, wat hij zou doen op dit moment... Ook de vele mensen rondom hem gaan die verbinding aan. Deze week hebben opnieuw verschillende vrienden activiteiten georganiseerd om hem te eren.

Zondag zijn we bijvoorbeeld met zijn vrienden van zijn middelbare school een wandeling gaan maken langs de watertoren in Reet (waar Rint is opgebaard geweest) en daarna naar zijn levensboom die in het park van Reet is aangeplant. Vooraleer we vertrokken zijn we in de plaatselijke GB pintjes gaan kopen om deze op de watertoren op te drinken. Dat was een traditie dat zij elke dinsdag na school ook deden. Dolle Dinsdag.

Woensdag hadden de vrienden van Rint een wandeling georganiseerd naar de andere levensboom in het Zoniënwoud. Daarna wandelden ze verder naar het café waar Rint heeft gewerkt en altijd graag was.

Voor morgen, zondag, hebben ze een veldcross georganiseerd ter herdenking van Rint omdat hij dat een paar jaar geleden zelf ook had georganiseerd als sociaal-artistiek project. Zijn vrienden zijn dat al dagen aan het voorbereiden. Het is niet alleen een veldcross maar er komen ook mensen optreden, we eten daar dan samen en er zijn ook rustplekken voorzien om Rint actief te herdenken.

Ik weet dat wij heel bevoorrecht zijn met al die warme mensen rondom ons en ik probeer hen daar ook constant voor te bedanken. Dit zijn niet alleen Rint zijn vrienden maar ook mijn collega's die Rint woensdag ook herdacht hebben (duizendmaal dank hiervoor!), onze vrienden, onze lieve buren en onze familie en natuurlijk ook ons gezin. Constant zorgen zij dat die verbinding blijft bestaan en ik weet dat zij ook heel dikwijls met Rint in verbinding staan.

Dat is de reden dat wij ook kunnen verdergaan met ons leven. Niet alleen de verbinding met Rint maar ook de verbinding met de mensen rondom ons zorgen daarvoor.

Ik kan hier onmogelijk alle zaken vermelden dat er al rond onze Rint zijn gedaan want dat zijn er oneindig veel.

Ik wil wel een foto posten van 1 ding omdat ik dat zo super geslaagd vind. Ik heb voor onze Wietse en Aukje en voor onze Jelle en Marta iets laten maken om ervoor te zorgen dat onze Rint zichtbaar aanwezig zou zijn op al hun komende feestjes. Met behulp van een lieve dame, Katia die mijn idee heeft uitgewerkt, heb ik vlaggenlijnen laten maken met kledij van onze Rint.

Ze waren er superblij mee.

Tijdens de les gisteren hebben we ook over tekens krijgen van de overledene gehad.

Ik weet niet goed of ik daar wel voor open sta. Ik moet echter toevoegen dat er vaak dingen gebeuren waarvan ik me afvraag of dat nu echt nog toeval is...

Zondag zette ik bijvoorbeeld radio 1 op en ineens hoorde ik Rint zijn naam. Het was het radioprogramma Touché van Friedl' Lesage. Haar gast was Miet Warlop. Miet heeft de voorstelling 'One Song' gecreëerd. Onze Rint speelde daarin mee tijdens de herfst van 2022.

Zij vertelde over het overlijden van onze Rint. Was dit toeval dat ik toen net de radio had aangezet?

Mijn vriendin, An, wordt grootmoeder en haar kleinkind is uitgerekend op 24 juni ( de geboortedag van onze Rint). Mijn directrice bevalt binnenkort ook van haar derde zoon en haar uitgerekende datum is tevens 24 juni. Is dit ook enkel maar toevallig?

Zo hebben we gedurende het voorbije jaar nog vele gebeurtenissen meegemaakt waarvan we dachten: is dit toeval of niet ?

Soms wordt de verbinding met een overledene ook belemmerd. In sommige culturen of geloven wordt een verbinding met de overledene niet toegestaan. Andere personen kunnen geen verbinding aangaan omdat ze niet erkend worden als rouwende. (bv. minnaars). Als er een problematische relatie was toen de persoon nog leefde dan is een verbinding maken na het overlijden ook niet zo evident.

We hebben het ook gehad over de dood in de andere culturen.

In het hindoeïsme worden de doden gecremeerd en de as wordt vaak in heilige rivieren zoals de Ganges verstrooid. Na de crematie volgt er een periode van rouw en herdenking, waarbij familieleden offers brengen en gebeden opzeggen voor de ziel van de overledene.

In de islamitische traditie wordt de overledene zo snel mogelijk na het overlijden begraven, bij voorkeur binnen de 36 uur, vaak in het land van herkomst. Voorafgaand aan de begrafenis wordt het lichaam ritueel gewassen en in doeken gewikkeld. Tijdens de begrafenis worden gebeden gereciteerd en de gemeenschap komt samen om hun medeleven te betuigen aan de familie.

Joodse begrafenisrituelen omvatten het ritueel van Tahara, waarbij het lichaam wordt gewassen en gekleed in witte doeken. De begrafenis vindt meestal zo snel mogelijk na het overlijden plaats, vaak binnen 36 uur. Op het einde maken ze een scheur in hun kleding als een teken van rouw. Na de begrafenis is er vaak een periode van rouw, bekend als de Sjiva, waarin familieleden samenkomen om te bidden en herinneringen te delen.

Bedankt om mijn blog te lezen en tot volgende week !